Na początku Ludwiczek leżał całkiem nieruchomo, zastanawiałam się nawet, czy żyje. Ale kiedy podeszłam i ukucnęłam przy nim, zaczął miauczeć do mnie rozpaczliwie i próbował unosić główkę z ziemi. Wiedziałam, że prosi mnie o pomoc. Nie zostawię cię tu, biedaku, powiedziałam do niego cicho. Nie wiem, czy będę w stanie ci pomóc, ale przynajmniej spróbuję.

Kiedy w klinice pokazałam, jak wygląda Ludwiczek, przyjęli mnie od razu. Doktor twierdzi, że stan kotka jest krytyczny. Rany są takie same na obu łapkach i doktor mówi, że to prawdopodobnie uszkodzenia ciała po głębokim oparzeniu. Wygląda to tak, jakby Ludwiczek wskoczył na jakąś bardzo gorącą powierzchnię, tak gorącą, że po prostu część ciała natychmiast do niej przylgnęła. A Ludwiczek, uciekając, wyrwał sobie w obu łapkach dziury aż do kości.

Doktor podał Ludwiczkowi silne leki przeciwbólowe, antybiotyk i odżywczą kroplówkę. Wstępnie oczyścił rany. Mówi, że teraz najważniejsze, to ustabilizować stan Ludwiczka, bo w tej chwili nie przeżyłby narkozy ani żadnych poważniejszych zabiegów. Ludwiczek musi być również cały czas na silnych lekach przeciwbólowych. Jak tylko jego stan będzie stabilny, potrzebne będzie operacyjne głębokie oczyszczenie ran z martwej tkanki i najprawdopodobniej przeszczep skóry.

Po podaniu leków przeciwbólowych i po kroplówkach Ludwiczek głęboko zasnął. A kiedy się obudził, A kiedy się obudził, przeczołgał się do miseczki z jedzeniem i zjadł je łapczywie. 

Ludwiczek ma wielką wolę życia, więc pomimo tak poważnych obrażeń ma szansę przeżyć. Dlatego bardzo Was proszę o pomoc.